Sabina Checketts werd 12 weken te vroeg geboren met een overlevingskans van 50%. Ze is nu zelf neonatoloog en gebruikt nieuwe therapieën en geavanceerde technologie om de behandelingsresultaten voor premature baby's te verbeteren. Eén van die technieken, uitgevonden door Getinge, maakt gebruik van sensoren om baby's aan beademingsapparatuur te helpen gemakkelijker en op een natuurlijkere manier te ademen. Deze techniek wordt steeds vaker ook bij volwassenen toegepast. Deze ontwikkeling is onderdeel van een stille revolutie op de intensive care.
Wanneer Sabina Checketts haar hand op een bepaalde manier houdt, zie je het kleine litteken op de rug van haar hand, dat lijkt op een ruimteraket. Ze kreeg het litteken in de eerste dagen van haar leven, tijdens haar onzekere overlevingsstrijd na haar geboorte met slechts 28 weken zwangerschap – 12 weken te vroeg. Haar raket en verschillende andere kleine littekens zijn sporen van buisjes die in haar kleine, fragiele lichaam werden geplaatst om haar in leven te houden.
Ik laat ze niet aan ouders zien, maar voor mij zijn het eretekens, omdat ik het heb overleefd.
Sabina Checketts, Neonatoloog, Londen, Verenigd Koninkrijk
De ouders waar zij naar verwijst, zijn ouders van haar patiënten. Drieëndertig jaar na haar vroege geboorte werkt Checketts nu als neonatoloog. Tegenwoordig maakt zij gebruik van sterk verbeterde technologieën en technieken om betere resultaten te behalen voor andere premature baby's en om hun ouders meer hoop te geven.
Terwijl kwetsbare premature baby's vechten om in leven te blijven, is een van de meest kritieke zaken iets waar de meeste mensen nooit bij stilstaan: ademen. Een cruciale vooruitgang in de neonatale geneeskunde – die ook een grote impact heeft op de intensive care voor volwassenen – is de ontwikkeling van betere beademingsapparatuur.
"Een van de grootste uitdagingen voor premature baby's is beademing", zegt Checketts. "Hun longen zijn bij de geboorte nog erg stijf, omdat ze zo onvolgroeid zijn. Ze zijn erg kwetsbaar."
De beademingsmachine die Checketts in leven hield, was heel anders dan de machines die ze nu gebruikt bij de behandeling van premature baby's. "We zijn van een beademingsmethode waarbij we voor de baby ademden, overgestapt op een methode waarbij we samen met de baby ademen", legt ze uit.
Een beademingstechniek die met de patiënt meeademt, heet Neurally Adjusted Ventilatory Assist (NAVA) en is ontwikkeld door Getinge, een wereldleider op het gebied van intensive care-technologie voor zowel baby's als volwassenen.
Vóór NAVA was de beademingstechnologie zo ver gevorderd dat een sensor in de beademingsslang een signaal gaf wanneer een baby probeerde in te ademen, waarna de machine lucht toediende. Er was echter een vertraging, waardoor de machine soms geen lucht toediende wanneer de longen daar om vroegen, of lucht in de kwetsbare longen pompte die daar nog niet klaar voor waren. Dit probleem werd nog versterkt door de neiging van premature baby's om korte, snelle en onregelmatige ademteugen te nemen.
"NAVA maakt het mogelijk om het iets beter te doen", zegt Sherry Courtney, Director of Clinical Research in Neonatology, die sinds de jaren tachtig met premature baby's werkt. "Het diafragma is een spier. Wanneer deze samentrekt, ademen we in. Wanneer deze ontspant, ademen we uit. NAVA registreert de ademhaling met behulp van een katheter die in de maag wordt ingebracht en dicht bij het diafragma wordt geplaatst."
Elektroden op de katheter registreren samentrekkingen van het diafragma, waarna vrijwel onmiddellijk een signaal wordt afgegeven dat de patiënt wil ademen. Synchroon hiermee levert de beademingsmachine lucht. Wanneer de elektroden het einde van de samentrekkingen van het middenrif registreren, laat de beademingsmachine de patiënt uitademen.
NAVA biedt slechts een beetje ondersteuning, afhankelijk van de ademhaling. De patiënt kan ademen zoals hij of zij dat wenst. Diepe ademteugen, oppervlakkige ademteugen, lange ademteugen, korte ademteugen, grotere volumes, kleinere volumes. Dat is hoe mensen ademen", zegt Courtney. "En NAVA maakt dat allemaal mogelijk, terwijl het ervoor zorgt dat alles synchroon loopt met het ademhalingspatroon. Het is dus een zeer nuttige manier van beademen, omdat het het comfort voor de patiënt verhoogt." [7] [8]
Courtney zegt dat ze heeft gemerkt dat veel baby's die overgaan op een NAVA-beademingsapparaat vrijwel direct meer ontspannen zijn en minder prikkelbaar. Hun zuurstofbehoefte neemt af, evenals de druk- en volumebhoefte. Baby's kunnen beter rusten en hun energie richten op het allerbelangrijkste wat zij in hun premature fase kunnen doen: groeien.
Op onze afdeling maken we steeds meer gebruik van de NAVA-modus, omdat de baby's dit prettig lijken te vinden.
Sherry Courtney, MD Director of Clinical Research in Neonatology, Little Rock, Verenigde Staten
Wat in de VS niet zo bekend is, is dat NAVA ook is goedgekeurd voor volwassenen en dat de kenmerken die deze techniek zo succesvol maken voor pasgeborenen, ook goed kunnen worden toegepast bij volwassen patiënten. Volwassenen die beademd worden, hebben over het algemeen een goed functionerend diafragma, maar dit verzwakt snel als ze te lang door een machine worden beademd. Miray Kärnekull, Medical Director bij Getinge, zegt dat geavanceerde beademingstechnologieën zoals NAVA in Europa regelmatig worden gebruikt bij volwassen patiënten om de diafragmaspieren actief te houden.
Bij conventionele beademingsmodi wordt de diafragma-activiteit niet gecontroleerd. [1] [2] Je hebt dus geen idee wat er werkelijk gebeurt", zegt Kärnekull. Als er bijvoorbeeld te veel lucht in de longen wordt gepompt, wordt de ademhalingsdrang onderdrukt en verzwakt het diafragma. Dit kan problemen opleveren wanneer een patiënt van de beademingsmachine moet worden afgehaald. [3] [4]
Naast het behouden van de tonus van het diafragma, zorgt de synchronisatie van een NAVA-beademingsapparaat ervoor dat patiënten niet tegen het apparaat vechten. Om dat te voorkomen, moeten volwassenen doorgaans zwaar worden gesedeerd. Met NAVA kunnen artsen de hoeveelheid sedatiemiddelen verminderen, waardoor eerder kan worden afgebouwd met minder complicaties. [5] Het is echt een baanbrekende technologie. NAVA biedt clinici de mogelijkheid om niet alleen de beademing, maar ook het weanen voor volwassen patiënten te personaliseren.[6]
In een zeer recent multicenter, gerandomiseerd, gecontroleerd onderzoek hebben resultaten aangetoond dat patiënten met acute ademhalingsinsufficiëntie die werden behandeld met NAVA, aanzienlijk minder tijd aan de beademingsmachine lagen en minder vaak een mislukte extubatie ondergingen in vergelijking met conventionele, longbeschermende, mechanische beademing [9].
NAVA-technologie is slechts één manier waarop beademingsapparatuur wordt verbeterd. Door verbeteringen aan de apparaten zelf en aan de software waarmee ze worden aangestuurd, is meer personalisatie mogelijk geworden. Beademingsapparatuur voor intensieve zorg kan nu worden afgestemd op de specifieke behoeften van elke patiënt. David A. Kaufman, MD, longarts en intensivist aan de NYU School of Medicine in New York, zegt dat geavanceerde apparaten zoals die van Getinge veel meer informatie over de toestand van de patiënt kunnen doorgeven.
"De geavanceerde beademingsapparatuur voor intensive care biedt ons flexibiliteit, informatie, uitstekende meetmethoden en zeer geavanceerde interactie tussen patiënt en beademingsapparaat, en dat alles van moment tot moment", aldus Kaufman. "Dat helpt ons om onze behandeling op een zeer verfijnde manier af te stemmen op de individuele patiënt. We willen er zeker van zijn dat we zo specifiek mogelijk aan de behoeften van elke individuele patiënt kunnen voldoen en de huidige topbeademingsmachines bieden ons echt de middelen om dat te doen."
Sommige medische noodsituaties zijn echter te complex en acuut voor zelfs de meest geavanceerde beademingsapparatuur. Voor dergelijke gevallen is er een andere technologische ontwikkeling ontstaan om de beademing te ondersteunen. Deze techniek, Extracorporeal Life Support (ECLS) genaamd, simuleert de functie van longen of een hart dat niet meer werkt.
"In principe nemen we bloed af uit een van de grote aderen in het lichaam", legt Kaufman uit. "We leiden het door een kamer waar we de kooldioxide kunnen verwijderen en een hoge concentratie zuurstof kunnen toevoegen. Vervolgens wordt het bloed terug in een andere ader geïnjecteerd."
Extracorporale technieken en technologieën werden in de jaren zestig ontwikkeld om hartoperaties met cardiopulmonale bypass te vergemakkelijken. Ze zijn inmiddels zo verfijnd dat ze wereldwijd steeds vaker worden toegepast. Als reactie hierop heeft Getinge, een toonaangevende fabrikant van apparatuur voor extracorporale ondersteuning, zijn investeringen en productie van componenten opgevoerd om aan de vraag te kunnen voldoen.
ECLS is in de eerste plaats een manier om tijd te winnen en het bloed zuurstofrijk te houden zonder de longen te beschadigen in de meest kritieke situaties, zoals bij meervoudig orgaanfalen, terwijl artsen zoeken naar een manier om de patiënt te redden. De techniek is nuttig bij trauma's, wanneer een patiënt wacht op een orgaandonatie of bij de behandeling van acuut respiratoir falen, wanneer een beademingsapparaat schade kan veroorzaken.
"Er zijn momenten waarop mensen zulke zieke longen hebben, dat ze zo vochtig, zo zwaar en zo stijf zijn, dat de kracht die een beademingsapparaat moet uitoefenen om gas in de longen te krijgen, zeer hoog is", zegt Kaufman.
Met ECLS kunnen we ervoor zorgen dat we de schade die al is ontstaan door de onderliggende aandoening van de patiënt niet nog verder vergroten.
David A. Kaufman, MD Pulmonary & Critical Care Medicine, New York, Verenigde Staten
Deze high-tech medische procedures zijn enkele van de ontwikkelingen die de manier waarop artsen intensieve zorg verlenen, veranderen. Geavanceerde monitoring biedt veel meer realtime informatie dan ooit tevoren beschikbaar was. De informatiestroom en het toegenomen gebruik van kunstmatige intelligentie bieden contextuele informatie. Doordat machines steeds beter met elkaar kunnen communiceren, wordt de werkdruk voor het personeel verminderd en kunnen zorgverleners zich beter concentreren op de behoeften van de patiënt op dat moment.
Dankzij deze belangrijke ontwikkelingen kunnen artsen zoals Checketts nog meer successen vieren. Checketts besloot al op jonge leeftijd dat ze arts wilde worden, toen haar moeder haar regelmatig wees op een man die op weg was naar het ziekenhuis en zei: "Dat is de dokter die je leven heeft gered." Die ervaring motiveert haar om de families van de baby's waar ze voor zorgt te ondersteunen.
Wanneer ik met ouders praat over het feit dat ik te vroeg geboren ben, is er altijd een gevoel van verbazing en zijn ze een beetje geschokt denk ik. Oh, oh, en u bent arts," zegt Checketts. "Ik denk dat het een mooie manier is om hen te laten weten dat vroeggeboorte geen beperking hoeft te zijn voor wat een kind kan bereiken."
"De vooruitgang die de afgelopen 10, 15 of 20 jaar is geboekt, heeft inderdaad geleid tot aanzienlijk verbeterde resultaten. Als ze mij zien, nu neonatoloog, denk ik dat ik ze een gevoel van hoop en perspectief geef."